Alchemische spagyrie

Alchemische spagyrie is een opmerkelijke, oeroude geneeswijze voor mens en dier die zijn oorsprong vindt in Egypte. Men weet niet precies wanneer de alchemie is ontstaan. Men kan deze in principe beschrijven als de voorloper van onze moderne scheikunde. Paracelsus (1493 – 1541) wordt de grondlegger genoemd van de spagyrie.

De alchemist gebruikt processen van zuivering en transformatie om zijn diepste kern – het innerlijke goud – tot het centrum van zijn wezen te maken. Daartoe opent hij zich voor het mysterie van het leven, zodat hij de kosmische principes kan leren kennen en integreren die op ieder niveau van het bestaan werkzaam zijn.
Het woord Spagyrie verwijst naar het productieproces dat zich kenmerkt door het ‘scheiden’, ‘zuiveren’ en ‘samenvoegen’ van de bestanddelen van een medicinale plant, waardoor een krachtige ‘essence’ ontstaat.

De grondgedachte bij Spagyrie is dat in de natuur alles te vinden is dat de mens voor zijn heelwording nodig heeft. Het effect ervan is gebaseerd op het alchemistische concept van transformatie. Dat wil zeggen dat de behandeling zich eerder richt op het overstijgen van een klacht dan op het bestrijden van een klacht.

Spagyrie biedt een holistische benadering voor het welzijn van de mens. Zij richt zich zowel op het lichaam (fysieke component van ons wezen) als de ziel (emotionele component) en de geest (mentaal-spirituele component). Spagyrische middelen bieden ons een harmonieuze synergie van fytotherapie (kruidengeneeskunde), homeopathie, aromatherapie en mineralen-therapie.